Dziś o walce cechów z patrycjuszami, wrocławskich stajach benzynowych, wizycie Arama Chaczaturiana, światowym kongresie endokrynologów i nowych możliwościach dla rodzących wrocławianek !Zdarzyło się we Wrocławiu
... roku 1389
30 wrocławskich cechów rzemieślniczych, zniecierpliwionych rosnącą arogancją rządzącej w mieście od 40 lat ekipy patrycjuszowskiej zawarło porozumienie dla obrony swych interesów. Konflikt pomiędzy patrycjatem a niżej stojącym ekonomicznie i politycznie pospólstwem, jaki miał miejsce we Wrocławiu nie był czymś wyjątkowym w ówczesnych miastach Europy Środkowej. Podobnie, jak napór świeżo wzbogaconych grup mieszczaństwa usiłujących zająć miejsce starych elit. Wyłoniona przez cechy, z pominięciem istniejących władz samorządowych, pięcioosobowa grupa przedstawicielska udała się do króla czeskiego zaopatrzona w manifest, do którego na znak jednomyślności przywieszono pieczęcie wszystkich cechów. Zawierał on projekt ograniczenia suwerenności sądowej miasta, czy raczej opanowanej przez patrycjat rady miejskiej i wzmocnienia pozycji cechów. W wypadku skrzywdzenia kogoś z pospólstwa przez rajcę, czy kupca sprawiedliwości mieliby się domagać od rady przysięgli cechowi. Gdyby rada ich nie wysłuchała, mogliby oni wnieść sprawę bezpośrednio do króla z prośbą o rozstrzygnięcie i tym samym ukrócenie samowoli patrycjatu. Wacław IV dążył do zachowania równowagi politycznej i ekonomicznej w mieście. Jego odpowiedzią na prośbę wrocławskich rzemieślników było wzmocnienie pozycji cechów poprzez wydanie szczegółowych statutów dla każdego z nich. Wsparł również tkaczy domagających się prawa do bezpośredniej sprzedaży własnych produktów poprzez wystawianie im czasowo ograniczonych koncesji na sprzedaż sukna własnego wyrobu. W 1390 r. król powiększył skład rady miejskiej do 11 członków. W obu kolegiach zarezerwowano po 4 miejsca dla rzemieślników. Był to kompromis, dzięki któremu uniknięto nierozsądnego powiększenia liczebności gremium kierowniczego do wielkości uniemożliwiającej sprawne działanie, a jednocześnie zwiększono wpływ pospólstwa na rządy w mieście. W wypadku, gdyby patrycjat, nadal zachowujący dominację w radzie próbował sabotować decyzje królewskie, nad ich wprowadzeniem w życie miał czuwać starosta jako przedstawiciel królewski. Postanowienia Wacława IV nie zakończyły konfliktów politycznych i ekonomicznych we Wrocławiu, jednak nadały im określone ramy, nie pozwalające na przyjęcie przez nie charakteru destrukcyjnego.
... roku 1946
W Rynku uruchomiono stację benzynową. Przetrwała ona w tym miejscu do początku lat 70. Była jedną z pierwszych, jakie powstały w zniszczonym, powojennym Wrocławiu. W 1948 r. działało nadal zaledwie 7 stacji. Wkrótce wszystkie zostały znacjonalizowane i włączone do państwowego kompleksu paliwowego CPN. Liczba stacji benzynowych zwiększyła się przed 1989 r. tylko nieznacznie - do kilkunastu w latach 70. i ponad 20 w kolejnej dekadzie. Sytuacja ta zmieniła się wraz ze zmianami ustrojowymi po 1989 r. W latach 90. nastąpił dynamiczny rozwój nowoczesnych, samoobsługowych stacji benzynowych, w przeważającej części należących do sieci budowanych przez wielkie koncerny zagraniczne : Aral, BP, Esso, Jet (zastąpiony przez Łukoil), Stell, Statoil, Texaco. W 2003 r. we Wrocławiu działało 121 stacji benzynowych.
... roku 1972
We Wrocławiu przebywał światowej sławy kompozytor radziecki Aram Chaczaturian. Jego odwiedziny związane były z premierą baletu „Spartakus” jego autorstwa w Operze Wrocławskiej.
... roku 2002
We Wrocławiu zakończył się 10. Światowy Kongres Ginekologii Endokrynologicznej. W trwającej 4 dni obradach udział wzięło blisko 400 specjalistów z 70 krajów. Po raz pierwszy odbył się w naszym kraju, co traktować można jako wyróżnienie polskiej i wrocławskiej medycyny. Jednym z najbardziej burzliwie dyskutowanych tematów były skutki hormonalnej terapii zastępczej stosowanej dla przeciwdziałania skutkom klimakterium.
Rozpoczęła działalność Kliniczna Szkoła Rodzenia, pierwsze we Wrocławiu miejsce, gdzie umożliwiono kobietom poród bez znieczulenia i wybranej przez siebie pozycji. Jedna z możliwości, to poród w podświetlonej wannie o temperaturze 37,4 stopni Celsjusza. Koszt pobytu w placówce w większości może być pokrywane z kasy chorych, płatny jest natomiast udział lekarzy i osób trzecich.
