Dziś o obywatelu honorowym Wrocławia ... Adolfie Hitlerze, „łgarstwach” pewnej wrocławianki, poprawie jakości wrocławskiej wody pitnej oraz odwiedzinach młodych Duńczyków ! Zdarzyło się we Wrocławiu
... roku 1933
Tytuł honorowego obywatela Wrocławia otrzymał Adolf Hitler (1889 – 1945), kanclerz III Rzeszy. Utracił on formalnie ten tytuł, podobnie jak i wszystkie inne przywileje zgodnie z wyrokiem Historii oraz Międzynarodowego Trybunału w Norymberdze. Fakt jednak jego przyznania będzie na zawsze dowodem zaślepienia dawnych niemieckich mieszkańcach miasta w dobie III Rzeszy. Adolf Hitler, jako przywódca NSDAP, a później kanclerz Niemiec odwiedził Wrocław kilkukrotnie. Pierwszy raz był tu 12 listopada 1930 r. podczas kampanii wyborczej do Reichstagu. Wygłosił wówczas w Hali Stulecia przemówienie do 30 tysięcy ludzi. Ci, którzy się nie zmieścili w hali słuchali go z głośników ustawionych na zewnątrz. W 1932 r. Hitler odwiedzał Wrocław aż trzykrotnie – w marcu, kiedy przemawiał do ponad 50-tysięcznej rzeszy zwolenników, w kwietniu przed wyborami do Pruskiego Landtagu oraz w grudniu, podczas kampanii przeciwko swojemu przeciwnikowi w łonie NSDAP G. Strasserowi, kiedy spotykał się z aktywem i kierownictwem tutejszej NSDAP. W 1933 r. również przybywał do miasta nad Odrą trzykrotnie. 1 marca tegoż roku, już jako kanclerz na wiecu w Hali Ludowej atakował SPD i KPD. 31 marca otrzymał wspomnianą nagrodę. W listopadzie przed kampanią do do Reichstagu, na trasie z Hali Stulecia do hotelu „Monopol”, gdzie się zatrzymał tysiące wrocławian utworzyło szpaler z płonącymi pochodniami. Kolejny raz przybył do Wrocławia, na uroczystość ukończenia pierwszego 1000 km autostrady i rozpoczęcia nowego odcinka Wrocław – Krzywa. W lipcu 1937 r. odwiedził także uczestników XII Święta Związku Niemieckich Towarzystw Śpiewaczych, które zorganizowane było z udziałem 130 tysięcy uczestników z całych Niemiec i z zagranicy na terenach dzisiejszego kompleksu Stadionu Olimpijskiego. Ostatni raz A. Hitler odwiedził miasto rok później – 31 lipca 1938 r. uświetniając swą osobą Święto Niemieckiego Sportu i Gimnastyki. Führer przemówił wówczas do 150 tysięcy uczestników święta w czasie wiecu na dzisiejszym pl. Wolności. Względnie częste odwiedziny A. Hitlera we Wrocławiu zrozumieć można biorąc pod uwagę ogromną popularność, jaką wódz Niemiec się tu cieszył. Finałem związków Hitlera z Wrocławiem był jego szczególny stosunek do miasta w ostatnich miesiącach wojny. W myśl jego wytycznych Wrocław został ogłoszone twierdzą i broniony był bez względu na straty i zniszczenia. W trakcie oblężenia twierdza była zaopatrywana z powietrza na szczególny rozkaz wodza III Rzeszy. Zadanie to miało absolutny priorytet, nawet kosztem innych ważnych zadań, jakich wówczas nie brakowało niemieckim siłom powietrznym.
... roku 1987
W IV Ogólnopolskim Turnieju Łgarzy w Bogatyni zwyciężyła wrocławianka – filolog Joanna Grzegorczyk, lektorka Uniwersytetu Wrocławskiego. Otrzymała tytuł „królowej łgarzy” i główną nagrodę im. Kornela Makuszyńskiego za zabawne wystąpienie na temat paradoksów interpunkcyjnych w języku polskim.
... roku 1998
W Zakładzie Produkcji Wody Na „Grobli” uruchomiono nową instalację dozowania. Dzięki niej na Stare Miasto popłynęła woda uzdatniana dwutlenkiem chloru zamiast chlorem. Woda ta jest pozbawiona przykrego zapachu i smaku. Dwutlenek chloru ma też lepsze właściwości dezynfekcyjne, przy 2,5 krotnie niższym stężeniu. Inne dzielnice miasta musiały poczekać na taką wodę jeszcze wiele lat.
... roku 2003
W ramach projektu „Młodzież dziś i jutro” zawitali do Wrocławia uczniowie szkoły średniej w Skals w Danii. Młodzi Duńczycy mogli odwiedzić domy swych rówieśników z uczestniczącego w projekcie VII LO. Finansowany on jest przez program Unii Europejskiej Socrates Comenius. Kontakty takie umożliwiają wzajemne poznanie się nie tylko nauczycielom, ale i młodzieży. Dobrze by było jednak, aby młodym ludziom delikatnie podpowiedzieć, że w świecie który ich otacza jest jeszcze wiele więcej ciekawych rzeczy, o których warto porozmawiać, niż tylko o tym, co sami deklarują, a więc o „AIDS, homoseksualizmie i rasizmie”.
